Αναδημοσιευστε ό,τι θελετε αρκει να βάλετε πηγή από κάτω.
Η αναδημοσιευση των σκιτσων και φωτογραφιων επιτρεπεται κατοπιν αδειας για να νιωσω σημαντικη και γιατι δεν μεγαλωσατε σε σταβλο.:P


Tuesday, March 04, 2008

Αληθειες που κανενας αντρας-βλακεια τους-δεν πηρε ποτε στα σοβαρα.

1) Αν αγαπας πολυ μια γυναικα και τhς το δειχνεις, δεν θα σου ζαλισει τον ερωτα επειδη θες να βγεις με μια παρεα απο το γραφειο στο σχολασμα.

2) Αν της ζητησεις να ερθει, θα χαρει που θες την παρεα της-αφου δεν βγαινετε ποτε πλεον- και δεν θα σκεφτει οτι ο λογος που πας ειναι γιατι σου γυαλιζει η νεα γραμματεας του συναδελφου σου.

3) Αν παραδεχτεις οτι ειναι ομορφη( η γραμματεας ντε) και δεν προσπαθησεις να την πεισεις οτι δεν σ'αρεσει ενω ειναι ιδια η Αντζελινα, θα συνεχισει να ανησυχει, αλλα λιγοτερο, αφου βλεπει εντιμοτητα απο πλευρα σου.

4) Αν απαντας σε καθε ερωτηση της με τρυφεροτητα , υπομονη και κατανοηση, καποια στιγμη οι ανασφαλειες της θα κοπασουν.

5) Αν της δειχνεις οτι ειναι μοναδικη για σενα, την ποθεις, την θες, την θαυμαζεις, φοβασαι μην την χασεις, πολυ συντομα οχι μονο δεν θα εχει προβλημα να βγαινεις με τους συναδελφους σου αλλα και με την γραμματεα (λεμε τωρα)

6)Αν σε εχει πιασει στο παρελθον να λες ψεμματα, παντα θα αναρωτιεται αν της λες ψεμματα, δυσκολο να τελειωσει ποτε οριστικα αυτη η διαδικασια. Οπλισου με υπομονη και αποδεξου τις συνεπειες των πραξεων σου.

7)Αν εχεις κερατωσει στο παρελθον, τοτε διαβαζεις αυτο το αρθρο για καλυτερη χειραγωγηση της, ντροπη σου.

8) Οταν ανοιγει το στομα της και βγαζει ηχους, αν προσεξεις λιιιιγο θα δεις οτι οι ηχοι βγαζουν νοημα και σου λεει οτι κατι την πονεσε. Να χαιρεσαι που σου τα λεει. Οταν σταματησει, θα μιλαει σε αλλον, (οταν δεν θα μπουκωνεται).

9) Οι γυναικες δεν κερατωνουν απο ποθο αλλα απο εκδικηση. Ναι μεν τους αρεσε ο αλλος, αλλα αν εσυ δεν της λες ποτε οτι ειναι ομορφη, το ποσο σημαντικη ειναι, θα βρεθει αλλος να ποτισει το διψασμενο λουλουδακι και αυτη θα τον αφησει, αφου δεν δειχνεις να εκτιμας τι εχεις.

10)Μονο γυναικες θα διαβασουν και θα συμφωνησουν πιθανως μ αυτο εδω, αφου οι αντρες θα πουνε "Ναι καλα τωρα, δικαιολογιες αφου ειστε ολες απιστες/ψευτρες/σπαζαρχιδικες /ανασφαλεις/ και τι θα γινει με τις δικες μας αναγκες/κλπ κλπ"

9 comments:

Xavier said...

Ελπίζοντας να μην ακουστώ επικριτικός θα ήθελα να παραθέσω τα εξής.

Με την όποια (μικρή) εμπειρία που έχω, έχω συναντήσει γυναίκες που θέλουν διαρκώς κανάκεμα, διαρκή προσοχή, διαρκές ντάντεμα για να καλύπτονται οι όποιες ανασφάλειες και τα άγχη που οι ίδιες παραδέχονταν ότι τους εβγαίναν. Επιπλέον συνοδευόταν συνήθως από μια απαίτηση να μαντέυω ή να μυρίζομαι τις περιόδους αυτές από μόνος μου. Που από ένα σημείο και μετά το καταφέρνεις. Αυτή η διαδικασία όμως προσωπικά με τσίτωνε, με άγχωνε και με κούραζε. Και μου έβγαινε και ένα παράπονο γιατί κι εγώ θέλω μια προσοχή στο κάτω κάτω. Οπότε ερχόταν η φθορά...

Από την άλλη έχω συναντήσει και άλλες που δεν μου προέβαλλαν τέτοιες απαιτήσεις ασκώντας ψυχολογική βία. Με τον καιρό και με ήρεμες κουβέντες μου έδωσαν να καταλάβω τι τους αρέσει και μου έδωσαν τον απαραίτητο χρόνο να προσαρμοστώ στα "χούγια" τους και εκείνες στα δικά μου.

H γκρίνια, το ψυχροπολεμικό μούτρωμα και τα διαρκή και συνεχή "πρέπει" είναι τα big NO-NOs στο κατα τ'αλλα απλό αντρικό interface.

Lili said...

δεν εγραψα πουθενα για μουτρα και ψυχολογικο πολεμο αρα εχεις συγκεκριμενα παραδειγματα στο μυαλο σου.
Οσο για την εκφραση "γκρινια" σε παρεπεμπω στο νουμερο 8.

Το να θελει ενας αντρας κανακεμα μου φαινεται καπως, για τον απλουστατο λογο οτι οι περισσοτερες απο μας ειτε απο φυση μας ειτε απο τον τροπο που μεγαλωσαμε, ειμαστε ετσι κιαλλιως υπερβολικα "μητρικες". Και οομολογω οτι οποτε γραφω ενα κειμενο για τις αναγκες των γυναικων, με απωθει να διαβαζω γιατις αναγκες των αντρων, ψιλομπουχτησα ξερεις με τον εγωισμο των αντρων, την καβλα των αντρων, τις απαιτησεις των αντρων που ετσι κιαλλιως κανουν οτι θελουν και ζητανε και τα ρεστα και ολα μελι γαλα.
Ξερεις, πρατανε παιδια, πιανουν γκομενες, θελουν και παιρνουν την πιο πιτσιρικα τροφι ουαιφ κλπ κλπ.
Ας παρατουσε μια γυναικα το παιδι της για να ζησει την ζωη της, ας επιανε γκομενους παντρεμενη και δη 18 ρικα, οσο να ναι δεν εχουν τα ιδια συμβαντα την ιδια αντιμετωπιση ναι?
Οποτε δεν πειραζει αν δεν σας κανακευουμε και τοσο, υπαρχει και η μαμα σασ στο διπλανο διαμερισμα γι αυτην την δουλεια :P
Υπερβαλλω φυσικα αλλα καταλαβες νομιζω το γιατι τσιναω που βαφτιζεις τις γυναικες "ανασφαλης" και αρα τις αναγκες τους πραλογες, ενω προσωπικα βρισκω τους περισσοτερους ελληνες αντρες κακομαθημενους και χωρις καμια συναισθηση της πραγματικοτητας.

Το να σε κουραζει ψυχολογικα το να πρεπει να εισαι in tuned με τον συντροφο σου πιθανον ειναι λογω ελλειψη εξασκησεως.

Οπως και να χει αυτο που γραφω εδω εχει να κανει καθαρα με το ποια ειναι η πιο εξυπνη κινηση απο μερια των αντρων εαν και εφοσον θελουν να κρατησουν μια σχεση που εχουν και να μην εχουν σκηνες, γιατι αυτα ειναι τα κουμπια μας.
Δεν περιμενα ενας αντρας αν συμφωνησει, οπως και να εχει, (σορρυ) οπως εγραψα στο νουμερο δεκα.

Prince Of The City said...

Αν και αγοράκι,
αυτός ο δεκάλογος
δεσπόζει στο
μυαλό μου κάθε μέρα...

chorikos said...

Διαβάζοντας τον δεκάλογό σου είναι αλήθεια πως με έπεισες στο να δικαιολογήσω την (όποια) γυναίκα μου.Διαβάζοντας όμως (ξανά) και το "καθημερινό ξύρισμα" του Νίκου Δήμου (ndimou.gr) αναθεώρησα τη σκέψη μου..

Xavier said...

Στο μυαλό μου όλα είναι ισότιμα. Και οι ανασφάλειες, και η ανάγκη για στήριξη και και και... Όποια παρέκλιση δημιουργεί προβλήματα.

Το θέμα είναι να απαλαγεί κανείς από αυτά τα "από τη φύση μου" και τα "έτσι με μεγάλωσαν" αλλά και από τις πολλές σχέσεις με τους γονείς, και να δει τον άλλο ως μια διαφορετική έκδοση του εαυτού του. Η ερωτική σχέση δεν πρέπει να είναι ούτε συμπλήρωμα, ούτε προέκταση, ούτε αναπλήρωση ούτε καμία εκδοχή τέλος πάντων της σχέσης με τους γονείς.

Lili said...

Πρωταπ ολα τιποτα δεν ειναι ισοτιμο.Αρκετα νομιζω μ αυτο το παραμυθακι. Αν ολα ηταν ισοτιμα μια γυναικα δεν θα κρινοταν αρνητικα βαση τον αριθμο των ερωτικων της συντροφων σε αντιθεση με τον αντρα που θεωρειται μαγκας και οπως εγραψα πιο πανω αλλιως κρινεται ενας αντρας που παραταει γυναικα και παιδια, θεωρειται σχεδον φυσιολογικο ενω αν το κανει μια γυναικα....

Αυτοι οι ρολοι που αποδιδουν οι αντρες στις γυναικες ειναι πολλες φορες πιο αφυσικοι και απο τα μαρτυρια ενος αγιου. Νοικοκυρα, μανα,με αρετη, κλπ κλπ κλπ

Σχεδον παντου στην καθημερινη ζωη βλεπεις οτι δεν υπαρχει ισοτιμια, πραγματικη, τουλαχιστον στην Ελλαδα.

Παμαε τωρα στο θεμα του υποκαταστατου των γονιων. Αν μι ακορη αλκοολικου μπει σε μια αιθουσα με κοσμο, θα παει κατευθειαν στον αλκοολικο της παρεας. Και αυτο γιατι οι σχεσεις μας ειναι ενα "εργαλειο" για να δουλεψουμε οποια "κομπακια" μας εχουν μεινει απο τους δικους μας. Σπανιως θα μας τραβηξει καποιος ο οποιος δεν "ακουμπαει" ενα πονεμενο και ισως ξεχασμενο σημειο.

Οποτε υποσυνειδητα και μονο, τους γονεις δεν τους αποφευγουμε. Πρακτικα παλι, θα αναπαραγουμε οτι ειδαμε στο σπιτι σε μεγαλο βαθμο.Μερικα πραγματα συνειδητα θα ατα αποφυγουμε ομως πολλα θα μας πιασουν τον πισινο απροετοιμαστους.
Τα κακοποιημενα παιδια κατα μεγαλο ποσοστο κακοποιουν τα δικα τους αργοτερα, δεν ειανι οτι ειναι ηλιθιοι, ειναι οτι ο μηχανισμος μας ειναι πολυ προτογονος σε καποια σημεια του εγκεφαλου, και συναμα πολυ περιπλοκος.

Να σου επιστησω οτι δεν ανεφερα ποτυθενα τους γονεις-απ οσο θυμαμαι- εσυ μιλησες για κανακεμα.
Το αρχικο αρθρο μιλουσε ουσιαστικα στο να εκφραζετε αγαπη στην συντροφο σας, απλουστευει πααααρα πολυ την ζωη.

Εφοσον ομως το επιασες το θεμα, κοιτα γυρω σου (γιατι ειμαι σιγουρη οτι εσυ εισαι η εξαιρεση οπως γινεται με οσους μιλαω, παντα) και πες μου ποσοι φιλοι σου βαζουν συστηματικα πλυντηριο και πλενουν τα ρουχα τους (παντρεμενοι η οχι), μαγειρευουν το φαγητο ΤΟΥΣ, και γενικα κανουν ολες τις απαραιτητες εργασιες για την ομαλη τους πορεια στην καθημερινοτητα?
Ποσοι ειναι πραγαμτικα ΑΥΤΟΝΟΜΟΙ? Αρα ολοκληρωμενοι ενηλικες που δεν βασιζονται στην συντροφο τους σαν "τροφο" και υποκαταστατο μητερας;


Τελος, μεσα σε μια σχεση, θα τον πω και μωρο μου και θα τον αγκαλιασω και θα τον φροντισω, και θα με πει κοριτσακι μου και θα χωθω στην αγκαλια του, Η εναλλαγη ρολων ειναι το μυστικο για μια υγιης σχεση. Αν καποιος ειναι παγιομενος σε ενα ρολο απο τον οποιο δεν λεει να βγει, τοτε αρχιζει το προβλημα.
Πχ να πω" πωπω ποναει το κεφαλι μου"(θεση ανημπορου, παιδιου, αδυναμου) και αντι να πει "κατσε να σου φερω μια ασπιρινη, η ελα να ξαπλωσεις"(θεση αυτου που προσφερει, προσεχει και φροντιζει-γονιος)...να πει
"Πωπω και το δικο μου."

Δεν ξερω αν με εννοΑς.

Xavier said...

Δε λέω ότι είναι ιστότιμο, λέω ότι πρέπει να είναι ισότιμο.

Ρόλοι - απαιτήσεις πολλοί αποδίδονται και στους άντρες, όχι από τις γυναίκες μόνο, από την κοινωνία γενικότερα. Ο άντρας πρέπει να είναι δυνατός, δυναμικός, ωραίος, με καλή δουλειά, να του σηκώνεται πάντα, να φέρνει σε οργασμό τη γυναίκα πάντα, να μη "μασάει", να είναι κουβαλητής, ιππότης, στήριγμα κλπ κλπ.

Το θέμα των γονιών το ανέφερα επειδή πιάστηκα από τις φράσεις "από τον τρόπο που μεγαλώσαμε", "μητρικές" και "η μαμα σας στο διπλανό διαμέρισμα" που ανέφερες στην απάντησή σου. Είναι σημαντικό όπως και να έχει. Σκοπός του καθενός, αντρών και γυναικών, θα πρέπει νομίζω να είναι να απαλλαχθεί από τις αρνητικές τους παρενέργειες και όχι να τις αποδεχτεί γιατί έτσι μεγάλωσε. Το να αναπαράγεις τους γονείς σου, είναι κάτι που πρέπει να πολεμηθεί (δε μιλάω για σένα, μιλάω γενικά).

Στο περιβάλλον το δικό μου, οι φίλοι μου είναι εν γένει πολύ πιο αυτόνομοι στα θέματα που αναφέρεις (και όχι μόνο) από τις φίλες μου/τους και τις πρώην μου/τους. Αυτό βέβαια δε το έχω αφήσει να με οδηγήσει σε γενικότερα συμπεράσματα, το θεωρώ μάλλον σύμπτωση. Το πιθανότερο είναι να είναι μοιρασμένη η κατάσταση σε αυτό το θέμα, τουλάχιστον για άτομα της γενιάς μου.

Όσο για την εναλλαγή ρόλων, συμφωνώ απόλυτα.

Αυτά, και με τη σημείωση ότι δεν προσπαθώ να σε ανταγωνιστώ κι ελπίζω ότι ούτε εσύ κάνεις το ίδιο.

Lili said...

Να σε ανταγωνιστω; Για ποιο λογο;
Δε σε ξερω ουτε εχεις βλεψεις να μου φας τον γκομενο απο οσο ξερω, ναι;:P

marayia said...

Γιατί συμφωνώ μαζί σου στα περισσότερα σημεία?
Another woman in this city..
την καλημέρα μου .. και να γράφεις!!
κeep on going !

My first book

My first book
A funny Homebirth