Αναδημοσιευστε ό,τι θελετε αρκει να βάλετε πηγή από κάτω.
Η αναδημοσιευση των σκιτσων και φωτογραφιων επιτρεπεται κατοπιν αδειας για να νιωσω σημαντικη και γιατι δεν μεγαλωσατε σε σταβλο.:P


Friday, February 15, 2008

XAxaxaxa

At the end of the tax year, the Tax Office sent an inspector to audit the books of a synagogue.

While he was checking the books he turned to the Rabbi and said "I notice you buy a lot of candles. What do you do with the candle drippings?"

"Good question", noted the Rabbi. "We save them up and send them back to the candle makers, and every now and then they send us a free box of candles."

"Oh", replied the auditor, somewhat disappointed that his unusual question had a practical answer. But on he went, in his obnoxious way:

"What about all these biscuit purchases? What do you do with the crumbs?"

"Ah, yes", replied the Rabbi, realising that the inspector was trying to trap him with an unanswerable question. "We collect them and send them back to the manufacturers, and every now and then they send us a free box of holy biscuits."

"I see!" replied the auditor, thinking hard about how he could fluster the know-it-all Rabbi.


"Well, Rabbi", he went on, "What do you do with all the leftover foreskins from the circumcisions you perform?"

"Here, too, we do not waste", answered the Rabbi. "What we do is we save up all the foreskins and send them to the Tax Office, and about once a year they send us a complete dick."

3 comments:

gsatelite said...

axaxaxa....ωραιος ο ραββινος....

Angie said...

Ποια είσαι Λίλη; Ποια είναι αυτή της οποίας το blog μου βγαίνει sto google στην ένατη θέση όταν κάνω αναζήτηση με τη μικρή λέξη διαζύγιο; Sorry, το σχόλιό μου δεν αναφέρεται και δεν μπορεί να ανααφέρεται μόνο στον ραββίνο, απλώς δεν ήξερα που να το γράψω (και ναι, μου άρεσαν πολύ τα αγγλικά που πετάς ενδιάμεσα, έιναι λόγω επαγγέλματος I gather?). Ποια είναι αυτή που το αρχείο της μου βγάζει δημοσιεύσεις κειμένων στα οποία κάποιος άλλος αναφέρεται ως ελεγεία στην αγάπη; Και μου θυμίζουν όλα αυτά που μου έλειψαν και που οκαθένας μας, really, αναζητά; Ποια είναι αυτή που με παρηγορεί με την τρέλλα της (επιτρέπεται, έ), όταν εγώ μετά από ένα προβληματικό chat με τον Ολλανδό που ερωτέυτηκα πέρσυ στην Κίνα πληκτρολογώ για πρώτη φορά τη λέξη διαζύγιο στο google, γιατί Πάσχα έρχεται, δεν θα πάρω άδεια, θα μπορούσα να έρθω στην Ελλάδα για το διαζύγιο από τον Γερμανό σύζυγό μου. Όχι δεν είναι ταινεία αλλά ίσως πρέπει να πουλήσω το σενάριο. Ποια είσαι εσύ, Αθηναία και κοσμοπολίτισα, έρμαιο της κλειστής ελληνικής κοινωνίας όσον αφορά χωρισμένες με παιδί; όχι, ούτε παιδιά έχω, ούτε blog έχω. Παιδιά δεν μπορώ να κάνω, blog θα μπορούσα.

Είναι πολλά αυτά για το πρώτο μου σχόλιο ever σε blog, που εσύ έχεις την τιμή του; Είναι χυδαίο να πω ότι μ' έφτιαξες σαββατιάτικα; και συ τα λες χύμα απ' ότι κατάλαβα. Να είσαι καλά, ελπίζω να τα ξαναπούμε...

Lili said...

ακουγεται ωραια ιστορια γιατι δεν την γραφεις?
σ 'ευχαριστω για τα καλα σου λογια

My first book

My first book
A funny Homebirth